Η ενέργεια, όπως και το νερό, είναι κοινωνικό αγαθό. Στη χώρα μας, η δημιουργία της ΔΕΗ
το1950 επέτρεψε σταδιακά τον εξηλεκτρισμό της χώρας και την πρόσβαση όλων των
πολιτών στο κοινωνικό αγαθό της ενέργειας.
Σήμερα, με κατασκευασμένο «χρέος» η χώρα ρίχτηκε στα πλοκάμια του ΔΝΤ και ο δημόσιος
πλούτος χαρίζεται ή ξεπουλιέται στους διεθνείς και ντόπιους κερδοσκόπους.

Η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας που ξεκίνησε με την είσοδο των «επενδυτών
πράσινης ενέργειας» (ΑΠΕ) και την υποχρεωτική στήριξη της κερδοφορίας τους σε
βάρος των καταναλωτών, ολοκληρώνεται με τον κατακερματισμό της παραγωγής,
της μεταφοράς, της εμπορίας της ενέργειας και την πώληση τους σε ιδιώτες,

Η ενέργεια από κοινωνικό αγαθό στην υπηρεσία των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων
μετατρέπεται σε εμπόρευμα και μέσο κερδοσκοπίας.

Κι ενώ το κίνημα κατά των βΑΠΕ εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα, η προπαγάνδα των
εταιρειών ΑΠΕ και των υπερασπιστών τους επιχειρούν να κάμψουν τις αντιδράσεις
παρουσιάζοντας τις βΑΠΕ με νέο «ελκυστικό» περιτύλιγμα: « Δημοτικές επιχειρήσεις ή
εταιρείες λαϊκής βάσης ΑΠΕ!»

Ετσι επιχειρούν να πείσουν ότι τα μειονεκτήματα των βΑΠΕ και τα προβλήματα που
προκαλούν μετατρέπονται σε πλεονεκτήματα και οφέλη όταν αυτές εγκαθίστανται με την
αποδοχή και την συμμετοχή των δημοτών!
Με όποια ταμπέλλα όμως και αν εγκαθίστανται οι βΑΠΕ είναι γνωστό ότι:

1. Δεν υπάρχουν ακίνδυνες για το περιβάλλον εγκαταστάσεις βΑΠΕ.
Ακόμα και τα «μικρά αιολικά «πάρκα» με «μικρές» ανεμογεννήτριες (όπως στον
Σιδέρωτα ) κατακερματίζουν δάση και οικοτόπους, σκοτώνουν σπάνια αρπακτικά,
απειλούν την ανθρώπινη υγεία, καταστρέφουν φυσικά – πολιτιστικά τοπία που
διατηρήθηκαν στους αιώνες και τα μετατρέπουν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής.

2. Η ενέργεια που παράγεται από ήλιο και αέρα, υποστηρίζεται σε μόνιμη βάση από
μονάδες συμβατικών καυσίμων, αφού τα συστήματα ηλεκτροδότησης λειτουργούν μόνο
σε ισορροπία παραγωγής – ζήτησης, αλλιώς καταρρέουν (black out), με αποτέλεσμα οι
μονάδες συμβατικών καυσίμων να μην κλείνουν.

3. «Πράσινα νησιά» δεν υπάρχουν, αλλά μόνο μετάθεση της εξάρτησης (μέσω
διασυνδέσεων) από ορυκτά καύσιμα που θα καίγονται αλλού ή μέσω τροφοδότησης από
ενεργειακές μονάδες που παράγουν επί 24ώρης βάσης, όπως εκτεταμένα υδροηλεκτρικά
και γεωθερμία που αποτελούν πηγές άλλων χωρών (Σκανδιναβία, Ισλανδία κλπ.) και όχι
της δικής μας.

4. Σύμφωνα με τις στατιστικές, πουθενά στον κόσμο δεν έχει αποδειχθεί ότι οι βΑΠΕ
συνετέλεσαν στην μείωση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ή συνέβαλαν στη μείωση
των εργοστασίων παραγωγής ενέργειας με συμβατικά καύσιμα.

Κυρίως είναι γνωστό ότι :
1. Τέτοια έργα, ανεξάρτητα από το αν θα βαφτιστούν ή όχι αυτοδιοικητικά ή λαϊκής
βάσης, προϋποθέτουν τη «συνεργασία», δηλαδή την πλήρη εξάρτηση από
εισαγωγές εξοπλισμού και την κυριαρχία εταιρειών ιδιωτικών ή δημόσιων άλλων
κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και ευρωπαϊκών τραπεζών.

2. Η συνολική αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος λόγω κυρίως των υψηλών
επιδοτήσεων στις βΑΠΕ μαζί με τέλη και φόρους ανήλθε μεταξύ 2009 και 2013 σε
64,5% και μεταξύ του 2009 – α ‘εξάμηνο 2014 σε 71,22%_ και οι όποιες νέες
επενδύσεις θα συνεχίσουν να την αυξάνουν, όταν όλες οι μονάδες, κάθε
τεχνολογίας, υπολειτουργούν και όλες αποζημιώνονται.
Αυτά θα περίμενε κανείς να λένε οι επιστήμονες, η εκκλησία και οι πολιτικοί στους Κρητικούς, κι όχι να κυνηγούν χίμαιρες ή στην πραγματικότητα, πολιτικές που εντείνουν την εξάρτηση μέσω του χρέους και συμφέρουν άλλους.

Αν ήθελαν να τους προτρέψουν πραγματικά να ασχοληθούν με τις παραγωγικές
δραστηριότητες και την προστασία του περιβάλλοντος.
Αν ήθελαν να τους προστατέψουν από την αρπαγή γης και φυσικών πόρων που συντελείται
σήμερα με πιο βάναυσο τρόπο από ποτέ.

Αν ήθελαν όντως να αντιταχθούν στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας θεωρώντας την
κοινωνικό αγαθό. Η ιδιωτικοποίηση δεν γίνεται μόνο απευθείας από τους μεγάλους
επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά και από τη διασπορά της ευθύνης σε φορείς και
συλλογικότητες, που θα εξαρτηθούν ευκολότερα πάλι από τον κεντρικό σχεδιασμό
των ισχυρών.

Αντί γι αυτό, προκειμένου να μεταστραφούν οι τοπικές κοινωνίες που αγωνίστηκαν τα
τελευταία χρόνια ενάντια στην πιο βίαιη αλλαγή της ταυτότητας της Κρήτης που
έχουμε ποτέ βιώσει, την επέλαση των βΑΠΕ:
• Βαφτίζουν τις βΑΠΕ «φιλικές και οικολογικές» επειδή θα είναι δημοτικές ή λαϊκής βάσης.
• Υπόσχονται «ενεργειακή αυτονομία και αποκέντρωση». Χωρίς να διευκρινίζουν
πόσα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας με «βρώμικα» καύσιμα θα χρειαστούν για
να στηρίξουν την «αποκεντρωμένη» παραγωγή ενέργειας από βΑΠΕ ώστε να
υπάρχει πραγματική και όχι πλασματική ηλεκτροδότηση.
• Υπόσχονται φτηνό ρεύμα από μια πανάκριβη «επένδυση» που κανέναν δεν θα
συνέφερε χωρίς τις υπέρογκες κρατικές επιδοτήσεις (με χρήματα των
φορολογουμένων πολιτών), χωρίς τον νόμο που υποχρεώνει την ΔΕΗ να αγοράζει
πανάκριβα το τυχαίο και διαλείπον ρεύμα που εγχέουν οι βΑΠΕ στο δίκτυο
δημιουργώντας προβλήματα στα εργοστάσια, χωρίς το χαράτσι υπέρ βΑΠΕ στους
λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος (ΕΤΜΕΑΡ),
• Υπόσχονται οφέλη για την κοινωνία ενώ οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι εταιρείες
που παράγουν τις βΑΠΕ και εκείνοι που στα χέρια τους περνάνε σαν ώριμο φρούτο
οι «εταιρείες λαϊκής βάσης». ‘Οπως έγινε με την ΑΝΕΚ, τις Μινωϊκές και άλλες
εταιρείες στις οποίες τόσοι άνθρωποι επένδυσαν το υστέρημα και ελπίδες τους.
Το «πράσινο» λόμπι των βΑΠΕ, με όποιο ελκυστικό περιτύλιγμα, κάποτε θα είναι
παρελθόν. Όμως οι πληγές στον τόπο μας θα μείνουν.

Έχουμε χρέος, στις επόμενες γενιές, να προστατέψουμε τον τόπο μας.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ του Παγκρητίου Δικτύου Αγώνα κατά των βΑΠΕ